مطابق قوانینی که در این باره تصویب شده است وکلا برای اینکه بتوانند برای موکل خود، اعمال حقوقی انجام دهند باید دارای پروانه وکالت دادگستری باشند.
پروانه ی وکالت پایه یک و پروانه ی و کالت پایه دو، هر دو به طور قانونی به صاحب آن اجازه می دهند که اقدام به فعالیت های حقوقی نماید.
وکیل کیست؟
وکیل به معنای واگذار کردن امری بر عهده دیگریست.به این معنای که اشخاص به وسیله ی عقد وکالت شخص دیگری را به عنوان نایب جهت انجام امور خودشان برمی گزینند.
بنابراین وکالت به معنای:
وکیل پایه یک دادگستری کیست؟
گفتیم هرکسی که می خواهد به عنوان وکیل در مراجع قضائی فعالیت نماید باید پروانه وکالت را به صورت قانونی کسب کند. اما این پروانه را وکالت از چه راه هایی می توان کسب نمود؟
دو راه وجود دارد. اولین راه شرکت در ازمون کانون وکلای دادگستری است که شما پس از قبولی در آزمون ها دوره ای را تحت عنوان کارآموز می گذرانید و سپس وکیل پایه یک دادگستری می شوید.
دومین راه شرکت در آزمون کانون مشاوران مرکز قوه قضائیه است که شما زمانی که در آزمون ورودی این مرکز که بسیار ساده تر از کانون وکلاست قبول می شوید، ابتدا کارآموز هستید. بعد از کارآموزی به مرحله وکیل پایه دو می رسید. بعد از دو سال اگر در آزمون بعدی نمره قبولی کسب کنیدبع رتبه ی وکیل پایه یک دادگستری خواهید رسید.
اما در نهایت هر دو وکیلی که از این دو مرجع پروانه اخذ می کنند از نظر حدود صلاحیت باهم برابر هستند و تفاوتی باهم ندارند.
چه تفاوتی میان وکیل پایه یک و وکیل پایه دو وجود دارد؟
وکیل پایه یک دادگستری و وکیل پایه دو دادگستری، هر دو در بسیاری از موارد از حیث صلاحیت برابر هستند. هر دو وکیل اجازه وکالت دارند اما همانطور مشخص است وکلای پایه دو برای وکالت در برخی موضوعات نصاب مشخصی دارند و محدودیت دارند.
همانطور که می دانید وکیل پایه یک در قبول وکالت دیگران هیچ محدودیتی ندارد و به راحتی می تواند انواع پرونده در موضوعات مختلف را قبول نماید.
اما وکیل پایه دو تنها می تواند در دادگاه های کیفری ای که جرایمی با حبس تعزیری زیر ده سال، جزای نقدی، شلاق و در دعاوی حقوقی نیز پرونده های غیر مالی به جز اصل نکاح و طلاق و اثبات نسب و نفی نسب، و دعوای مالی زیر ۵۰ میلیون تومان قبول نماید.
منبع : وبسایت حقوقی دادیاران
